برداشت دوم
نقد و بررسي سينماي جهان
|
|
لینک دوم
وب سايت وبلاگ
Contact mymoview [at] gmail [dot] com
|
April 06, 2007
رادیو و دنیای فراموش شده
April 05, 2007
![]() فیلم A Prairie Home Companion خیلی فیلم ساده، دلنشین و قشنگی بود و البته آخرین فیلم رابرت آلتمن هم بود و باید گفت که هیچ کس همانند رابرت آلتمن نمی توانست از این همه بازیگر در فیلم هایش استفاده کند. فیلم هایی چون The Player، Mash، Gosford Park و همین فیلم آخر. مریل استریپ هم این نقش آفرینی را در همان سالی ارائه داده که در فیلم The Devil Wears Prada هم حضور داشته. داستان فیلم درباره یک ایستگاه زنده رادیویی است که بعد از 32 سال، قرار است آخرین اجرا را داشته باشد. داستانی ساده با دیالوگ هایی عمیق و باید گفت که این فیلم به همراه فیلم Radio Days وودی آلن جزء بهترین فیلم هایی هستند که درباره رادیو و دنیای مرتبط با آن ساخته شده اند. در بین دیالوگ ها و ترانه های فیلم، جملات قشنگی وجود دارند که چندتا رو اینجا آورده ام: Do not scorn her with words, fears and bitterness Do not laugh at her shame and her faults For a moment just stop and consider .That a man was the cause of it all .G.K.: I'm of an age when if I started to do eulogies, I'd be doing nothing else ?Lola: You don't want to be remembered .G.K.: I don't want them to be told to remember me
:: 6:13 PM
::
Free To go Home
![]() روزنامه The Sun هم تیتر زده که I went to Iran and all I got was this Lousy Suit که البته این جمله برگرفته از لباس هایی است که در شهر لندن به توریست ها فروخته می شود با جملاتی چون My Sister Went to London and All I got was this lousy Shirt ولی بهترین صحنه ها بعد از آزادی این افراد جشن گرفتن خانواده های آنها بود که واقعاً خوشحال بودند و چه خوب شد که حداقل خاطره بدی از ایران بدست نیاوردند و مسأله با جشن و شادی خاتمه پیدا کرد. این چند وقت هم که شبکه های خبری را زیاد می دیدم یه جورایی نظرم از BBC برگشته و بیشتر CNN را ترجیح می دهم به خصوص که Hala Gorani هم در CNN هستش!!!
:: 10:51 AM
::
|
|